Գեղեցկուհի թխահերը երկար ժամանակ աչք է դրել մի տղայի վրա։ Նրան զվարճացնելու համար նա հագնվում էր կուրտիզանուհու պես։ Եվ նրա ողորմությունը չուշացավ։ Նրա բոլոր անցքերը արդեն տաքացել էին մատներով ու լեզվով, օգտագործման համար պատրաստ թաց ճեղքեր։ Եվ այն միացված էր: Արդյո՞ք նա ուրախ էր դրա համար: Իհարկե, դա երևում էր այն կրքից, որով նա շարժվում էր։ Վերջնական ակորդը... և երեսից մինչև կուրծքը կաթեց ճարումը: Էհ, ես նրան ևս մի քանի կում կխմեի։
Ես էլ կխաղայի այդպիսի թխահերի հետ։ Ամբոխը ծաղրում է նրան, և նրան դա դուր է գալիս: Սերմնահեղուկը նրա համար կեր է, նա կեֆիրի փոխարեն տղամարդկանց կթում է: Շա՛տ, նա սերմնա կթող է: Տոնի պես գնում է աշխատանքի։ Գալիս է աշխատանքի՝ փիսիկ-հարած, շրթունքներ խփող, կուլ տալով և ժպտալով: Նա իսկական սիրուհի է: Նա ապրում է ինչպես արքայադուստրը հեքիաթում: